گیرنده های هورمون گرسنگی در مغز مسئول کنترل مصرف مواد غذایی
4 دسامبر 2015- فعال شدن گیرنده های هورمون گرسنگی درمغز موجب افزایش رفتارهای مرتبط با غذا خوردن نظیر جمع آوری، ذخیره سازی و مصرف مواد غذایی می شود، این یافته ها به ابداع درمانهای جدید برای چاقی کمک خواهد کرد.
مطالعه ی محققان دانشگاه ایالتی جورجیا نشان می دهد که تحریک گیرنده های مغزی گرلین (هورمون افزایش اشتها) با تزریق گرلین به مغز برای افزایش اشتها و رفتارهای consummatoryدرهمسترهای سیبریایی لازم و کافی است. با این حال، برای رسیدن به این رفتارهای مرتبط با غذا به فعال سازی گیرنده های گرلین در سایر بخش های بدن نیازی نیست.
محققان همچنین دریافتند که مسدود کردن گیرنده های گرلین در مغز، اثرات این هورمون را برمصرف مواد غذایی خنثی می کند. یافته های این تحقیق درمجله ی The American Journal of Physiology - Regulatory, Integrative and Comparative Physiologyمنتشر شد. این یافته ها، پیامدهای مهمی برای درمان چاقی که نگرانی عمده ی بهداشتی درسراسر جهان است، ارائه می دهد.
مایکل توماس نویسنده ی این مقاله و دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی در دانشگاه جورجیا می گوید: ما برای اولین بارنشان دادیم که مسدود کردن گیرنده های گرلین درمغزاز افزایش کوتاه مدت و درازمدت جستجوی موادغذایی، احتکار و ذخیره ی مواد غذایی به دنبال تزریق گرلین درمناطق محیطی بدن جلوگیری می کند.
میزان گرلین موجود در گردش خون در بدن در پاسخ بر اساس زمان سپری شده از آخرین وعده ی غذایی یک فرد، در نوسان است و پس از مصرف غذا بلافاصله کاهش می یابد. گیرنده های گرلین در منطقه ی مرکزی مغز و عصب واگ که به معده می رود ( در نواحی محیطی) قرار دارند.
رفتارهای اشتها آور شامل رفتن برای خرید مواد غذایی و خرید مواد غذایی معادل رفتارهای همستر برای یافتن مواد غذایی و ذخیره ی آن در کابینت، یخچال ، فریزر و انبار معادل رفتارهای احتکارغذا توسط این حیوان می باشند. رفتارهای consummatoryیا مصرف مواد غذایی به رفتارهای دخیل درمصرف مواد غذایی اطلاق می گردد.
با نزدیک به 35 درصد از بزرگسالان چاق در ایالات متحده ی آمریکا، هزینه های درمان چاقی و بیماریهای مرتبط با آن مانند دیابت نوع 2، سکته ی مغزی ، بیماریهای قلبی و برخی از سرطانها به 147 میلیارد دلار رسیده است.
فاکتورهایی مانند عوامل ژنتیکی به چاقی دامن می زنند اما دلیل اصلی آن دریافت مقادیر بیشتری از انرژی بیش از مقدارمصرف شده در بدن است. علاوه براین، دسترسی آسان به منابع پرکالری، ارزانی غذاهای پرکالری و توانایی ذخیره ی غذاها برای مدت طولانی تر به چاقی دامن می زند.
درحالیکه اکثر تحقیقات بروی رفتارهای مصرف مواد غذایی تمرکز کرده اند، در تعداد کمی از مطالعات به رفتارهای اشتها آور پرداخته شده است.
دکتر Vitaly Ryuنویسنده و محقق ارشد این تحقیق می گوید: درک رابطه ی پیچیده ی سیگنالهای سیری مرکزی و محیطی یک گام مهم در ابداع گزینه های درمانی بالینی مفید برای چاقی می باشد. درکارهای پیشین، محققان دریافتند که تزریق گرلین به نواحی محیطی سبب تحریک همستر به جستجو برای غذا، احتکارغذا و مصرف غذا می شود. با این حال، هنوز مشخص نبود که آیا برای افزایش این رفتارها، گرلین صرفنطر از تحریک گیرنده های محیطی باید گیرنده های مغزی را تحریک کند یا به این تحریک نیازی نیست؟
در این مطالعه، محققان با تزریق گرلین به بطن سوم یا حفره ی مغزی همسترهای سیبریایی، به بررسی میزان تغییرات آنها در جستجوی مواد غذایی، احتکار مواد غذایی و مصرف مواد غذایی پرداختند.
برای آزمایش تأثیر مسدود کردن گیرنده های گرلین در مغز، آنها از یک آنتاگونیست قوی بنام JMV2959برای مسدود نمودن گیرنده ها در پاسخ به محرومیت غذایی و تزریق گرلین به مناطق محیطی استفاده کردند. سپس فعالیت های عصبی در هسته ی کمانی (Arc) و هسته ی پاراونتریکولار هیپوتالاموس (PVH) در مغز را بررسی نمودند.
این آنتاگونیست با موفقیت تأثیر گرلین را در افزایش جستجوی غذا، احتکار غذا، مصرف غذا در همه ی زمانها و تأثیر محرومیت غذایی در افزایش همه ی این رفتارها به مدت 4 ساعت مسدود نمود.
این نتایج نشان می دهد که رفتارهای مرتبط با مواد غذایی از طریق گیرنده های گرلین موجود در مغز کنترل می شوند. این مطالعه برای اولین بار نشان داد که مسدود نمودن گیرنده های گرلین از فعالیت عصبی در PVHممانعت می کند اما بر فعالیت عصبی در هسته ی کمانی تأثیری ندارد، این موضوع نشان می دهد که فعالیت PVHبرای تحریک اشتها و رفتارهای مصرف مواد غذایی ضروری است.
منبع: